ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ Ή ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΗ
Κι εκεί που πίστευα ότι κάποια θέματα είχαν λυθεί ,επανερχόμαστε στο κρίσιμο θέμα του ονοματολογικού της Μακεδονίας… συγνώμη της Ορθοπαι(ε)δικής, μέσα από διάφορα μηνύματα που δέχομαι ψηφιακά, τα οποία καταδεικνύουν υπέρμετρη ευαισθητοποίηση ειδικά των υπέρμαχων του ε και που διακρίνονται για την ιδιαίτερη οξύτητα , συχνά στα όρια του παραλόγου. Κάποιοι εξ αυτών δηλώνουν έκπληξη για την γραφή με αι – σαν να την συναντούν για πρώτη φορά- κάποιοι δηλώνουν απογοητευμένοι για την « κακοποίηση» της γλώσσας και κάποιοι αναρωτιούνται εάν οι ΟρθοπΑΙδικοί είναι ιατροί μόνο για τα παιδιά σε αντίθεση με τους ΟρθοπΕδικούς που ασχολούνται με την « ορθή πέδηση» ή αλλιώς τη σωστή βάδιση, μη λαμβάνοντας υπόψη τους δυστυχείς Ορθοπαι(ε)δικούς που ασχολούνται με τα άνω άκρα (γι΄αυτούς θα αναζητήσουμε ένα τρίτο όνομα…).
Όπως αναφέρει ο αείμνηστος καθηγητής Συμεωνίδης Παναγιώτης, το όνομα Ορθοπαιδική εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία το 1741. Το σχημάτισε ο Γάλλος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων Nicolas Andry (1658-1742) από τις ελληνικές λέξεις «Ορθός» και «Παιδίον» και το παρουσίασε στο βιβλίο του «Traite d΄orthopedie ou l΄art de prevenir et corriger dans les enfants les difformites du corps» (Πραγματεία περί ορθοπαιδικής ή τέχνη της πρόληψης και διόρθωσης των σωματικών δυσπλασιών στα παιδιά).Το όνομα αυτό έγινε αποδεκτό προοδευτικά από όλα τα κράτη για το σύνολο της ειδικότητας (παιδιά και ενήλικες).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, η μεγαλύτερη και εγκυρότερη στον κόσμο,(που βεβαίως ασχολείται με το σύνολο της ειδικότητας), πέρα της αποδοχής του ονόματος ,τοποθέτησε στο κέντρο του επίσημου εμβλήματος της τις λέξεις «Ορθόν Παιδίον» με ελληνικούς χαρακτήρες. Το έμβλημα αυτό αποτυπώνεται στο εξώφυλλο εκατοντάδων βιβλίων και εντύπων, καθώς και στις αφίσες και στα πιστοποιητικά παρακολούθησης των ετήσιων συνεδρίων, στα οποία συμμετέχουν χιλιάδες Ορθοπαιδικοί από όλον τον κόσμο.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Συμεωνίδη Παναγιώτη στην Ελλάδα το όνομα Ορθοπαιδική βρέθηκε να γράφεται με ε από το «Ορθός» και «Πέδη», αλλάζοντας την ιστορική του ετυμολογία και προέλευση. Πουθενά δεν αναφέρεται πότε και από ποιους έγινε αυτή η αλλαγή. Είναι όμως παράδοξο εκείνοι που άλλαξαν την ονομασία «Ορθοπαιδική» σε «Ορθοπεδική», επειδή δεν τους ικανοποιούσε, να μη δημιούργησαν ένα καινούργιο διαφορετικό όνομα πιο αντιπροσωπευτικό κατά τη γνώμη τους, αλλά να πήραν το ιστορικό όνομα του Nicolas Andry και να αλλοίωσαν την ετυμολογία του, αφήνοντας το φωνητικά το ίδιο και ψάχνοντας εκ των υστέρων ρίζες στην ελληνική γλώσσα για να στηρίξουν αυτή την άποψη.
Η γενική συνέλευση της Πανελλήνιας Ορθοπαιδικής Εταιρείας (ΕΕΧΟΤ) το 1997, μετά από εισήγηση πολλών καθηγητών Ορθοπαιδικής και αφού έλαβε υπόψη τη γνώμη τριών καθηγητών γλωσσολογίας από τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης, αποδέχθηκε την επαναφορά του ονόματος «Ορθοπαιδική» στις ιστορικές του ρίζες, γράφοντας το με αι.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλά δημοσιευμένα άρθρα που υποστηρίζουν τη γραφή με ε, εστιάζοντας στο ότι η γραφή με αι περιορίζει το αντικείμενο της ειδικότητας στα παιδιά.
Όπως συμπεραίνει ο καθηγητής Συμεωνίδης Παναγιώτης: « το θέμα δεν είναι ποιο από τα δύο ονόματα είναι ετυμολογικά σωστό ή ποιο καλύπτει περισσότερο το αντικείμενο της Ορθοπαιδικής σήμερα. Και τα δύο ονόματα είναι σωστά και τα δύο δεν καλύπτουν πλήρως όλο το φάσμα της Ορθοπαιδικής σήμερα. Το θέμα είναι καθαρά ιστορικό και η απόφαση της ΕΕΧΟΤ να γράψει το «Ορθοπαιδική» με αι δε σημαίνει αλλαγή του ονόματος, αλλά επαναφορά στις ιστορικές του ρίζες, όπως το πρωτοσχημάτισε ο καθηγητής N.Andry το 1741. Θα ήταν τραγικό ένας καθηγητής από άλλη χώρα να δίνει πριν από 280 χρόνια ελληνικό όνομα σε ένα καινούργιο κλάδο της ιατρικής, τιμώντας την ελληνική γλώσσα, όταν δεν υπήρχε ελληνικό κράτος, το όνομα αυτό να γίνεται αποδεκτό από τις Ορθοπαιδικές Εταιρείες όλου σχεδόν του κόσμου και μόνο η Ελλάδα να απεμπολεί την τιμή αλλάζοντας τις ρίζες του ονόματος γράφοντας το με ε».
Καταλήγοντας και σεβόμενος και τις δύο απόψεις -ανεξάρτητα από την ξεκάθαρη προτίμηση μου- θεωρώ σημαντική τη συζήτηση για το πώς γράφεται μία ειδικότητα ,αλλά σημαντικότερη για το πώς ασκείται…