ΤΟ ΡΟΜΠΟΤ ΔΕ ΘΑ ΣE ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΟΤΕ…
Στην Ορθοπαιδική Κλινική μας της Ευρωκλινικής Αθηνών συμπληρώσαμε ήδη ένα μεγάλο αριθμό επεμβάσεων ολικής αρθροπλαστικής γόνατος με ψηφιακή υποβοήθηση (ή αλλιώς με παθητικό ρομποτικό σύστημα, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται) για τα Ελληνικά και για τα διεθνή δεδομένα. Κατά τη συγκεκριμένη μέθοδο εκτελείται η ολική αρθροπλαστική γόνατος με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας που αποτελεί δίχως άλλο μια εξαιρετική επιλογή με εκπληκτικά αποτελέσματα. Πίσω από τους αριθμούς υπάρχει η μεγάλη προσπάθεια όλων των συναδέλφων και συνεργατών μου, που στηρίζουν τα τελευταία χρόνια το εγχείρημα αυτό και η ικανοποίηση των ασθενών που τροφοδοτεί με δύναμη τη συνέχεια..
Είναι όμως η τεχνολογία ο καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη καλών αποτελεσμάτων στη σύγχρονη επεμβατική ιατρική; Η απάντηση η οποία προκύπτει ως απόσταγμα σταδιακής επιστημονικής ωρίμανσης είναι κατηγορηματικά όχι.
Το γεγονός ότι στην κλινική μας έχουμε εισάγει από το 2011 την ψηφιακή τεχνολογία στην χειρουργική πρακτική, σε εποχές μάλιστα που υπήρχε καλόπιστος ή μη προβληματισμός και αμφισβήτηση από την πλειονότητα των συναδέλφων, μας επιτρέπει να σταθούμε με δικαιολογημένη ικανοποίηση, αλλά και με κριτική σκέψη απέναντι στην χρήση της τεχνολογίας στην ιατρική. Και σίγουρα όχι με δέος…
Τα τελευταία χρόνια οι ασθενείς καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε ψηφιακά συστήματα πλοήγησης, ρομποτικά συστήματα υποβοήθησης (παθητικά ή ενεργητικά) και εξατομικευμένες μεθόδους, που παρουσιάζονται με υπερβολικές έως εξωπραγματικές δυνατότητες και προκαλούν την απόλυτη σύγχυση.
Κατά την ολική αρθροπλαστική - με όποιον τρόπο και να εκτελεστεί- γίνεται αφαίρεση των φθαρμένων τμημάτων της άρθρωσης και αντικατάσταση τους από μία πρόθεση. Οι συζητήσεις για το μέγεθος της τομής, το ανώδυνο και αναίμακτο του πράγματος, η νοσηλεία της μισής η μίας ημέρας, αγγίζουν τα όρια της ανούσιας “παροχολογίας” στα πλαίσια του εντυπωσιασμού και της πλάνης. Απεναντίας το καλό λειτουργικό αποτέλεσμα, η μεγάλη διάρκεια βιωσιμότητας της πρόθεσης και η μείωση των επιπλοκών αποτελούν ισχυρά ζητούμενα.
Στην Ορθοπαιδική προς το παρόν τουλάχιστον, δεν υπάρχουν ρομποτικά συστήματα ανάλογα άλλων ειδικοτήτων (DA VINCI), που έχουν διαφοροποιήσει σημαντικά την χειρουργική πρακτική, αλλά συστήματα υποβοήθησης. Με άλλα λόγια όλα τα παραπάνω, είναι εργαλεία που υποβοηθούν με κάποιο τρόπο τον χειρουργό να τελειοποιήσει μία καλή επέμβαση. Να πετύχει την ακρίβεια στην τοποθέτηση των προθέσεων, που δεν μπορεί να το κάνει μόνο με την εμπειρία του. Να ελέγχει διεγχειρητικά με απόλυτο τρόπο το λειτουργικό του αποτέλεσμα και να τροποποιεί αναλόγως τα βήματα του. Να περιορίζει την αιμορραγία και τις πιθανές επιπλοκές εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες των συστημάτων υποβοήθησης.
Ο καθοριστικός όμως παράγοντας επιτυχίας παραμένει η επιστημονική γνώση, η χειρουργική δεινότητα και η εμπειρία, τις οποίες κανένα σύστημα υποβοήθησης δεν μπορεί να υποκαταστήσει. Κανένα ψηφιακό-ρομποτικό σύστημα δεν μπορεί να μετατρέψει ένα κακό αποτέλεσμα σε καλό, μπορεί όμως να μετατρέψει ένα καλό σε άριστο.
Και φυσικά είναι αυτονόητη η αξία της σωστής διαγνωστικής προσέγγισης, της αυστηρής τήρησης των ενδείξεων χειρουργικής θεραπείας ,της μετεγχειρητικής παρακολούθησης και της αντιμετώπισης των πιθανών επιπλοκών.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν τη συνολική επάρκεια του ιατρού τον καθοριστικό παράγοντα ενός καλού αποτελέσματος. Επάρκεια που τροφοδοτείται από την αγάπη του Ιατρού προς τον ασθενή, από το γνήσιο ενδιαφέρον, από την αγωνία για το αποτέλεσμα, από τη χαρά της νίκης και τη λύπη της ήττας απέναντι στην ασθένεια και που υποβοηθείται από τις τεχνολογικές δυνατότητες, που αποτελούν αυτονόητη επιλογή ως αναγκαίο συμπλήρωμα της ιατρικής γνώσης και πρακτικής.
ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Ορθοπαιδικός Διευθυντής Ευρωκλινικής Αθηνών